Müzik notaları

Müzisyenler enstrümanlarını çalmak için nota kullanırlar. Melodiler ve şarkılar yazmak için müzik notalarını kullanırlar. Melodika çalıcıları, melodileri ve türküleri çalmak için enstrümanın benzersiz yeteneklerini kullanır. Notasyon, müzik notalarını öğretmek için de kullanılır. Her nota öğesinin farklı açılarını, konumlarını, seslerini, ritimlerini ve ses düzeylerini öğretmek için kullanılır. Notasyon terimi, 'notlar' anlamına gelen Latince notationum kelimesinden türemiştir. En azından 14. yüzyıla kadar uzanan eski bir terimdir. Müzik notasyonu, müzik öğretmek, müzisyenlere talimat vermek ve müzik kayıtları, videolar ve ses yayınları için notalar oluşturmak gibi bir dizi pratik uygulamaya sahiptir.

Müzik notaları, müzik fikirlerini yazılı sembollerle ifade etmenin bir yoludur. Her türlü müziği tasvir etmek için notasyonlar kullanılır; popüler müzik, klasik müzik ve kabile müziği dahil. Popüler müzikte kullanılan enstrümanlar arasında piyano, gitar, davul ve bas bulunur. Popüler şarkılar genellikle trompet, zil gibi enstrümanları ve çalkalayıcılar veya bongo davulları gibi vurmalı enstrümanları içerir. Notalar, müzisyenler ve dinleyiciler arasında bir iletişim aracı görevi görür. İnsanlar kayıtlı parçaları dinleyerek ve notaları okuyarak yeni müzik notalarını öğrenirler. Ek olarak, müzisyenler profesyonel standartlara ulaşana kadar partisyonları üzerinde çalışırlar. 

 Her notanın farklı bir perdesi vardır ve bir harf veya rakamla temsil edilir - genellikle keskin bir işaret veya düz bir işaret (♩) gelir. Keskin bir işaret daha yüksek bir notayı, düz bir işaret ise daha düşük bir notu gösterir. Nota adının ortasındaki üç yatay çizgi boyunca uzanan bir çizgi bir oktavı belirtir; bu, notanın perdesini bir oktav yükseltir (bkz. Şekil 1). Örneğin, C4, üzerinde bir oktav bulunan (C4♩) bir C majör tonun adıdır. "Melodika" terimi, hava basıncı yoluyla müzikal sesler üreten bir enstrümanı ifade eder; genellikle bir elle bir ucunda bir hava odası ve diğer ucunda titreşen bir zar tutarak oynanır (bkz. Şekil 2). Ayrıca türkü notaları yer, zaman ve kültüre göre değişiklik gösterir.

 Notasyon öğeleri arasında perde harfleri (jenerik adlar), süre harfleri (belirli zamanlama bilgileri), ritim harfleri (ritim öğelerinin tam perdeleri), artikülasyon işaretleri ( artikülasyon öğelerinin tam konumu), nota anahtarları (vokal bölümleri için bölümler), anahtar imzalar (vokal bölümlerinin söylenmesi gereken tuşlar) ve vokal bölümleri için ToCats işaretleri (ses bölümleri için tempo değişiklikleri). Diğer gösterimler arasında gitar melodileri çalmak için gitar sekmeleri, davul çalmak için davul çizelgeleri ve klavye çalmak için klavye çizelgeleri bulunur. Bir nota, sayfada birbiriyle örtüşecek şekilde grafik kağıdına çizilen tüm bu notalardan oluşur. 

Müzisyenler, yazılı notaları rüzgar çanları veya melodikalar gibi enstrümanlar aracılığıyla işiterek görsel olarak yorumlarlar. Ancak, onları işitsel olarak kulakları aracılığıyla yorumlarlar - tıpkı dinleyicilerin yazılı sözleri müzisyenler tarafından canlı icra edildiğini görerek gözleriyle yorumlaması gibi. Yorum, deneyim ve eğitimden elde edilen yorumlama becerilerinin yanı sıra görme ve işitmeyi de içerdiğinden hem işitsel hem de görsel duyuları içerir. Yorum, farklı evrimsel tarihlerden türetilen hem estetik tercihleri ​​hem de bilişsel süreçleri içerdiğinden, kültürel arka plana göre de değişir.

Notasyon, her türlü müzikal ifadede kullanılan vazgeçilmez bir araçtır. Yaratıcılardan sanatçılara müzikal fikirleri herkesin anlayabileceği erişilebilir bir biçimde iletir. Notalar, gerçekten bir enstrüman çalmak zorunda kalmadan herhangi bir müzik biçimini ifade etmenin bir yolu olarak hizmet eder. Notalar, yeni şarkıları veya mükemmel eski şarkıları nasıl çalacağını öğrenmek isteyen herkes için gereklidir!